ΤΑ ΕΛΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011
Αυτά τα πανέμορφα ζώα που ποζάρουν με χάρη
ήταν στην Πάρνηθα λίγο πριν την κάψουν
Και ήταν εκεί αμέριμνα και χαρούμενα έβοσκαν
ανάμεσά μας τόσα χρόνια...
Δεν θέλω να ενοχοποιήσω κάποιους
απλά, λέω πως τώρα δεν υπάρχουν
γιατί κάποια χέρια τα σκότωσαν...
Χέρια που αγκαλιάζουν παιδιά
Χέρια που χαϊδεύουν γυναίκα
Χέρια που είναι ίδια με του εγκληματία
γιατί αφαίρεσαν τη ζωή από ένα ζευγάρι ελάφια
κι εξαφάνισαν τη ζωή από το όμορφο βουνό της Αττικής...
Μόνο γι' αυτό, τη νύχτα αυτή την τόσο παγωμένη
αν υπάρχουν οι "άνθρωποι" αυτοί
αν οι όσοι είναι κοντά τους
θυμούνται
δεν θα βρίσκουν γιατριά
γιατί των ελαφιών τα δακρυσμένα μάτια
θα τους πνίγουν κάθε που αναπνέουν
Γιατί...
αυτά τα ελαφίσια μάτια
θα είναι πάντα εκεί
να τους θυμίζουν
την αδικία
Γιατί τα ελαφίσια αυτά μάτια δεν έκλεισαν ποτέ
Σαν αστέρια λάμπουν στο χιόνι απόψε
στην πόλη με τόσους "αγριάνθρωπους"
που ησυχάζει μέσα στη δυσωδία της...
